تحولات لبنان و فلسطین

چند وقت پیش صحبت های فرماندار ایالت ایلینوی در خصوص راه های شناخت احمق ها سروصدای زیادی به پا کرد. اما چه راه های دیگری وجود دارد که بتوانیم چنین افرادی را شناسایی کنیم؟

با پنج راه برای شناختن احمق‌ها آشنا شوید

به گزارش قدس آنلاین، «جی بی پریتزکر» فرماندار ایالت ایلینوی در سخنرانی خود در مراسم دانشجویان ورودی سال ۲۰۲۳ دانشگاه نورث وسترن گفت: «اگر می‌خواهید در این دنیا موفق باشید، باید یک سیستم خوب برای تشخیص احمق ها داشته باشید.» پریتزکر که میلیاردر و در حوزه اقتصادی نیز بسیار موفق است، با اینکه خود را پدری قدیمی و نه چندان به روز لقب می دهد اما مسلماً در خصوص سخنرانی های انگیزشی توانایی های زیادی دارد. سخنرانی او در شبکه های اجتماعی بسیار دست به دست شد. او سخنرانی ۲۰ دقیقه ای خود را بیشتر پیرامون نقل قول های شخصیت های سریال مشهور The Office تنظیم کرده بود اما صحبت هایش در خصوص تشخیص احمق ها توجه زیادی را به خود جلب کرد.

می توان درک کرد که چرا صحبت های او در این خصوص محبوب شد؛ چون ما در عصر طلایی دزدها، یاوه گویان و کلاهبرداران زندگی می کنیم. ما در عصری زندگی می کنیم که برخی از قدرتمندترین افراد جهان میلیون ها دلار بر روی شخصیت کلاهبرداری در حوزه پزشکی یعنی الیزابت هولمز سرمایه گذاری کردند، بدون اینکه دقت لازم را انجام دهند، زیرا او از پس زمینه درستی آمده بود و به نظر می رسید که می داند در مورد چه چیزی صحبت می کند. یا کسی مانند جورج سانتوس که در خصوص گذشته و رزومه خود دروغ های زیادی گفته موفق شده راه خود را با موفقیت به مجلس نمایندگان آمریکا برساند. این ها و بسیاری از نمونه های مشابه نشان می دهد که تعداد زیادی از افراد به سیستم‌ مناسبی برای تشخیص احمق ها مجهز نیستند.

پس چگونه می توان یک احمق را تشخیص داد؟ پریتزکر می گوید: «این کار آسانی نیست چون برخی از احمق‌ها در برخی از موارد بسیار باهوش هستند. آنها می توانند با کلمات و راه های اشتباهی که به شما نشان می دهند، چشمان شما را کور کنند. آنها می توانند بالاتر از شما در محل کار ارتقا پیدا کنند. آنها حتی می توانند به عنوان رئیس جمهور انتخاب شوند.»

با این حال، برخی از علائم اصلی وجود دارد که باید مراقب آنها بود. پریتزکر می‌گوید: «بهترین راه برای تشخیص یک احمق این است که نشانه هایی از ظالم بودن را داشته است. وقتی مسیر کسی در این دنیا با اعمال ظالمانه مشخص می‌شود، یعنی او در اولین آزمون یک جامعه پیشرفته مردود شده است. این افراد هرگز مغز خود را وادار نکرده اند که از اولین غریزه خود تکامل یابند. در طول سالیان متمادی که در سیاست و تجارت بودم، متوجه شدم یک چیز به طور جهانی صادق است و آن اینکه مهربان ترین فرد در هرجایی، اغلب باهوش ترین فرد آنجاست.»

توصیه های پریتزکر در این خصوص ادامه نداشت اما پنج قانون طلایی دیگر را می توان برای تشخیص یک احمق در نظر گرفت:

۱. مراقب هرکسی باشید که افتخار می‌کند خود را درگیر کتاب خواندن نکرده است

اگر کسی افتخار کند که آنقدر باهوش است که نیازی برای کتاب خواندن نمی بیند، این نشانه‌ای است که او یک احمق است. به عنوان نمونه کانیه وست خواننده و سرمایه گذار در حوزه مُد است. او در سال ۲۰۰۹ در حالی که تور مطبوعاتی کتاب زندگینامه خود را برگزار می کرد در مصاحبه ای گفت: "من طرفدار کتاب نیستم." البته به چیزی که او منتشر کرده بود به سختی بتوان نام کتاب را داد چون ۵۲ صفحه از تفکراتش بود، چندین صفحه را به عمد خالی گذاشته بودند و برخی صفحات دیگر تنها یکی از جملات قصار او مانند «از کلمه تنفر متنفرم» در آن دیده می شد! او ادامه داد: «مشکل کتاب ها این است که آنها معمولاً بیش از حد لفظی هستند. من افتخار می کنم که کتاب نمی خوانم.» این جملات به خوبی نشان می دهد که چگونه او در سال های گذشته سیر نزولی را طی کرده است.

۲. به طور مشابه، از هر کسی که فکر می کند هر کتاب باید در حد یک پست وبلاگ شش پاراگرافی باشد نیز اجتناب کنید

متأسفانه وست در تحقیر کتاب‌ها تنها نیست. در طول دهه گذشته، جهان تمرکز زیادی را بر علم و فناوری گذاشته و علوم انسانی را بی‌ارزش دانسته است. این نتیجه نسلی از سیاست‌گذاران و بزرگان حوزه فناوری است که فکر می‌کنند کتاب‌ها بی‌فایده هستند و همه چیز را می‌توان از دریچه‌ای کاملاً فنی فهمید. به عنوان مثال یک سال پیش یعنی زمانی که سم بنکمن-فرید بنیانگذار بدنام شرکت ارزهای دیجیتال FTX هنوز به عنوان یک نابغه شناخته می‌شد، به یک روزنامه‌نگار گفت که فکر می‌کند کتاب‌ها باعث اتلاف وقت زیادی می شوند. او گفت: «من هرگز کتاب نمی خوانم. من به کتاب‌ها خیلی بدبینم. نمی‌خواهم بگویم هیچ کتابی ارزش خواندن ندارد، اما در واقع به چیزی نزدیک به آن اعتقاد دارم. فکر می‌کنم، اگر کتابی نوشتید، اشتباه ‌کردید، و باید در حد یک پست وبلاگ شش پاراگرافی می‌بود.»

بانکمن-فرید، که به اتهام سوء استفاده از میلیاردها دلار از وجوه مشتریان تحت بازجویی قرار دارد، مطمئناً چیزهای زیادی در مورد این قضیه می داند.

۳. به یاد داشته باشید که ثروت مستقیماً با هوش مرتبط نیست

پس از اینکه بانکمن-فرید به فیشر آن خبرنگاری که با او مصاحبه کرد گفت که کتاب‌ها برای بازنده‌هاست، روزنامه‌نگار با یک بحران کلی مواجه شد که چرا کسی که ظاهراً اینقدر باهوش است می‌تواند به وضوح اینقدر احمقانه حرف بزند؟ فیشر پس از مدتی ناراحتی، با خود به این نتیجه رسید که از آنجایی که بانکن-فرید آشکارا یک نابغه است، پس باید فرض کند که او همیشه در این مسائل یک قدم از من جلوتر است. فقط به این دلیل که بنکمن-فرید بسیار ثروتمند و موفق بود، فیشر تصمیم گرفت که فرض کند هر چیزی که او می‌گوید باید نوعی منطق عالی پشت آن داشته باشد، حتی اگر جنون آمیز به نظر برسد.

مردم برای مدتی در مورد ترامپ هم همین تصور را داشتند. تمام نظرات درباره اینکه رئیس جمهور سابق آمریکا چگونه می تواند «شطرنج ۴ بعدی» بازی کند را به خاطر دارید؟ بسیاری از مردم به سختی باور داشتند که فردی به این قدرتمندی می تواند اینقدر احمق باشد. در عوض، آنها خود را متقاعد کردند که او باید نوعی نابغه استراتژیک باشد. و معلوم شد که نه، او اینگونه نبود.

۴. وسط انداختن عباراتی مانند هوش مصنوعی یا "ChatGPT" در هر جمله، می تواند نشانه ای مبنی بر احمق بودن باشد

همان افرادی که چند ماه پیش در مورد متاورس دائما حرف می زدند علیرغم اینکه حتی قادر به تعریف مختصر آن نیز نبودند، اکنون در مورد هوش مصنوعی سکوت نمی کنند. آن ها می گویند آیا شنیده اید؟ هوش مصنوعی یک تغییر دهنده کامل بازی خواهد بود که همه چیز را مختل کرده و یک حالت جدید ایجاد می کند. راستش را بخواهید، اگر این افراد را از چنین زمزمه هایی دور می کردید، دیگر چیزی برای گفتن نداشتند.

۵. از افرادی که دائما در خصوص ضریب هوشی خود صحبت می کنند فاصله بگیرید

استیون هاوکینگ زمانی به نیویورک تایمز گفت: «کسانی که به ضریب هوشی خود می بالند بازنده هستند.»

برای مثال به دونالد ترامپ نگاه کنید. تنها چیزی که به نظر می رسد ترامپ بیشتر از اظهار نظرهای وحشتناک در مورد دخترش ایوانکا دوست دارد انجام دهد، این است که به ضریب هوشی خود ببالد. او حداقل ۲۲ بار به ضریب هوشی خود اشاره کرده است، اما به یاد ماندنی ترین نمونه آن می تواند زمانی باشد که در توییتی نوشت: «متاسفم از بازنده ها و متنفران، اما ضریب هوشی من یکی از بالاترین هاست، و همه شما این را می دانید! لطفاً اینقدر احساس حماقت یا عدم اعتماد به نفس نکنید، این تقصیر شما نیست.»

نمره ضریب هوشی می تواند یک اندازه گیری ناقص هوش باشد، اما لاف زدن در مورد آن یک راه مطمئن برای نشان دادن افراد کم هوش است.

منبع: گاردین

مترجم: امیرمحمد سلطانپور

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.